บทที่ 8: รากฐานจิตวิญญาณสูงสุด

บทที่ 8: รากฐานจิตวิญญาณสูงสุด

โม่หวู่จี้  รีบเข้าทักทายกับชายหญิงทั้งสองด้วยความนับถือว่า "พวกเราสองคนแค่อยากรู้อยากเห็นเราได้ยินมาว่าต้องใช้เหรียญทองจำนวนมากเพื่อเปิดจิตวิญญาณพวกเรายังไม่ได้กินข้าว เราสองคนจึงหวังจะได้เหรียญเงินหรืออาจจะได้เหรียญทองสักเหรียญหนึ่ง   หากไม่เราทั้งสองจะออกไปเดี๋ยวนี้ "

ชายเคราสีขาว มีสายตาที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นทัน โม่หวู่จิ้รับรู้ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้  เขาจึงคิดว่าไม่ควรจะอยู่ที่นี่ต่อไป

หญิงนางนั้นก็แค่นเสียงเย็นขาขึ้นมา แล้วจ้องมองไปที่ถุงผ้าในมือของ โม่หวู่จี้ แล้วกระพริบตาด้วยความรังเกียจ เห็นได้ชัดว่านางไม่รู้ว่ามีเหรียญทองอยู่ในถุงผ้า จึงรู้สึกชิงชังโม่หวู่จี้

ด้วยประสบการณ์ของ โม่หวู่จี้ เขาสามารถเข้าใจถึงสายตาชิงชังรังเกียจของหญฺิงนางนี้ได้ดี แต่เขายังหวังว่าจะไม่มี รู บนถุงผ้า หากไม่หญิงนางนี้จะมองเห็นในถุงผ้าของเขาได้

"มัวแต่รีรออันใดอยู่เล่า

เหตุไฉนพวกเจ้าไม่เข้าไปทดสอบรากฐานจิตวิญญาณเสียทีเล่า" บุรุษเคราขาวกล่าวเสียงแหบ

โม่หวู่จี้ เยือกเย็นลง และรู้สึกได้ว่าชายเคราขาวไม่ได้มุ่งเป้ามาที่เขา แต่กลับเป็น ย่านเอ๋อ  ที่อยู่ข้างๆ ย่านเอ๋อ ยังไม่เคยได้รับการทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาณเลย เว้นแต่เขาจะมีวิธีมองเห็นรากฐานจิตวิญญาณได้ เขาตัดสินใจที่จะอยู่เพื่อ ย่านเอ๋อ แล้วเขาจะทำอย่างไร

โม่หวู่จี้ ดึง ย่านเอ๋อ ไว้ข้างหลังเขาอย่างระมัดระวังกล่าวว่า "นายท่านและนายหญิง พวกเราพี่น้องไม่ได้มีเหรียญทองมากนักและไม่ได้ตั้งใจจะเปิดวิญญาณเราสองคนขอตัวลา"

ชายเคราขาวกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าเปิดจิตวิญญาณของเจ้าและการทดสอบเสียค่าใช้จ่ายไม่มากเพียงเข้าไป ... "

การทดสอบเสียค่าใช้จ่ายไม่มาก? โม่หวู่จี้สงสัย ไม่ใช่ว่าการทดสอบรากฐานทางิตวิญยาณ มีราคาหลายร้อยเหรียญทองหรือ "

อาวุโสข้าได้ยินมาว่าการทดสอบเพียงอย่างเดียวจะเสียค่าใช้จ่าย 500 เหรียญทอง บางคนที่มีรากฐานของมนุษย์ต้องใช้เหรียญทองเป็นหมื่นเหรียญเพื่อเปิดจิตวิญญาณบางกรณีที่เลวร้ายต้องใชายาช่วยด้วย" หากไม่ใช่ว่าสองคนนี้มีสถานะพิเศษใด

โม่หวู่จี้ จึงสงสัยว่าพวกเขาเป็นผู้ค้ามนุษย์

ชายเคราขาวหัวเราะว่า "ปกติแล้วเมื่อคนตัดสินใจที่จะเปิดจิตวิญญาณพวกเขาจะมุ่งมั่นไปที่รากฐานทางจิตวิญญาณเท่านั้น แต่เมื่อพบว่ามีรากฐานมนุษย์ พวกเราจะบอกว่า

หอคอยเปิดวิญญาณไม่อาจจำแนกได้ว่ามีรากฐานแบบไหน จึงอาจเกิดความสับสนขึ้น แต่ทั้งนี้ก็เพื่อไม่ให้ผู้มีรากฐานมนุษย์ต้องเจ็บช้ำ
โม่หวู่จี้ จึงเข้าใจอย่างถ่องแท้ การเปิดจิตวิญาณจะต้องใช้เหรียญทองหลายหมื่นถึงหลายล้านเหรียญ?

ทั้งหมดนี้เป็นแค่อุบายของหอคอยเปิดวิญญาณ พวกเขากล่าวว่าพวกเขาไม่สามารถกำหนดรากฐานทางจิตวิญญาณได้และโน้มน้าวผู้ทดสอบเที่มีรากฐานมนุษย์ ที่แท้จริงแล้วสิ่งนี้ถูกกำหนดโดยการเปิดวิญญาณของพวกเขา

การเปิดจิตวิญญาณจะต้องใช้เหรียญทอง

หลายคนมีความคิดเช่นนี้ เชื่อว่ายาอายุวัฒนะพวกเขาใช้เป็นครั้งแรกไม่ดีพอที่จะกระตุ้น "รากจิตวิญญาณของพวกเขาอย่างที่พวกเขาต้องการได้" และพวกเขาใช้จ่ายเงินมากขึ้นเพื่อเปิดวิญญาณของพวกเขาเป็นครั้งที่สอง

ในขณะนี้ โม่หวู่จี้ มั่นใจ 100% ว่าพ่อที่น่าสงสารของเขาต้องถูกโกงแน่นอน

เขาไม่ได้มีรากฐานทางจิตวิญญาณและด้วยแผนของหอเปิดวิญญาณ ที่หวังเก็บค่าธรรมเนียมการเปิดจิตวิญญาณ ความปราถนาของ โม่เจียงหยวนทีหวังให้ โม่หวู่จี้เป็นผู้ฝึกตนก็ล่มสลายลง, โม่ เจียงหยวน จ่ายเงินจำนวนมหาศาลเพื่อเปิดจิตวิญญาณ แน่นอนว่าทุกคนที่โกงเหมือนเขาล้วนแต่เป็นข้าราชการ

"พวกเจ้าหยุด" ยามของหอเปิดวิญญาณไม่รู้จักคนทั้งสองจึงรั้งไว้(ชายหนวดขาวเเละหญิง)

ชายเคราขาวแค่นเสียง "ใครเป็นผู้รับผิดชอบที่นี้  ออกมาเดียวนี้"

ชายเคราขาวไม่ได้พูดเสียงดัง แต่ โม่หวู่จี้ ตกใจมากเพราะเขารู้สึกราวกับว่าแก้วหูของเขากำลังจะแตก

หลังจากนั้นก็มีคนอ้วนวัยกลางรีบวิ่งออกมา เขาเดินนำชายและหญิงทั้งสองเข้าหอ  เห็นได้ชัดว่าชายอ้วนไม่รู้จักคนทั้งสอง

ชายเคราขาวหยิบเหรียญหยกออกมาและพูดว่า "พาข้าไปที่ห้องทดสอบจิตวิญญาณที่ดีที่สุดที่นี่"

เมื่อคนอ้วนเห็นเหรียญหยกมือของเขาสั่นเล็กน้อยและพูดอย่างสุภาพว่า "ข้าผู้น้อยเป็นผู้ดูแลชื่อ หลิวชุ่นซาน เชิญตามข้ามาทางนี้"

โม่หวู่จี้ รู้สึกว่ามีบางอย่างชักนำเขาไป ทั้งที่เขาไม่ได้ตั้งใจตามคนทั้งสองข้าไปในหอ

ใบหน้าของ โม่หวุ่จี้ เคร่งเรียดลง เขาต้องการที่จะทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาณด้วยตัวเอง

แต่กลับถูกบังคับโดยไม่อาจขัดขืนทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก

หอเปิดวิญญาณ ถือได้ว่ากว้างขวางมาก

โม่หวู่จี้  เห็นบางคนกำลังจ่ายเหรียญทองอย่างเห็นได้ชัดว่าพวกนั้นมาที่นี่เพื่อทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาหรือเพื่อเปิดวิญญาณของพวกเขา

เพียงไม่นาน หลิวชุ่นซาน ก็พาพวกเขาไปที่ชั้นสอง เมื่ออยู่บนชั้นสอง โม่หวู่จี้ เห็นเสาคริสตัลซึ่งกว้างประมาณสิบฟุต

"เจ้าไปรับการทดสอบก่อน แค่ยืนอยู่ข้างหลังนั่น" ชายเคราขาวชี้ไปที่พื้นที่ด้านหลังแถวคริสตัล หลังจากที่พูดอย่างใจดี

โม่หวู่จี้ รู้ได้ทันทีว่า ที่พวกเขาให้ตนทดสอบนั้น เป้าหมายที่แท้จริงก็เพื่อทดสอบ ย่านเอ๋อ ถึงตอนนี้ โม่หวู่จี้ คาดเดาได้ว่าชายเคราขาวมองเห็นบางสิ่งที่ดีในรากฐานทางจิตของ ย่านเอ๋อ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าชายเคราขาวสามารถมองเห็นได้อย่าง

แม้ว่า โม่หวู่จี้ จะเคยรับการทดสอบมาก่อนและรู้ว่าเขาไม่มีรากฐานทางจิตวิญญาณ แต่ โม่หวู่จี้ ยังคงวิตกอยู่ เขายังอยากให้การทดสอบก่อนหน้านี้ผิดพลาดและเขามีรากฐานทางจิตวิญญาณจริงๆ ตอนนี้เขายังหวังให้บรรดาผู้ที่โกงพ่อที่น่าสงสารของเขาปล่อยให้เขาได้ทดสอบเป็นครั้งที่สองโม่หวู่จี้ รู้สึกได้ว่าว่าความเป็นไปได้น้อยมาก

"นายน้อยโปรดลองทดสอบเถอะค่ะ" คำพูดของโม่หวู่จิ้เมื่อวานนี้ทำให้ ย่านเอ๋อ เห็นได้ชัดว่านายน้อยของเธอต้องการที่จะมีรากฐานทางจิตวิญญาณเพียงใด

โม่หวู่จี้ พยักหน้าหายใจลึก ๆ เดินไปที่แท่นทดสอบและก้าวขึ้นไป

แถวคริสตัลส่องประกายแสงสีเทาและมันก็หยุดเคลื่อนไหว

โม่หวู่จี้ ไม่ทราบว่าการตอบสนองควรจะเป็นอย่างไร แต่การได้เห็นแถวผลึกคริสตัล เคลื่อนไหวน้อยลงเขารู้ดีว่าไม่ใช่สิ่งที่คนที่มีรากฐานทางจิตวิญญาณจะได้เห็น

ชายเคราขาวกล่าวว่า

"รากฐานมนุษย์ที่พบมาก  เจ้าเป็นได้เพียงมนุษย์   ลงมา!!"

ร่างกายของ โม่หวู่จี้ เปลี่ยนเป็นเย็นเยือกและอ่อนล้า

โม่หวู่จี้ ต้องใช้เวลาสักพักเพื่อพยายามควบคุมตัวเองให้สามารถเดินออกมาได้อย่างปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถึงอย่างนั้นมือของเขาก็ยังสั่นเทา ทั้งที่ขอเพียงรากฐานวิญญาณที่แย่ที่สุดก็ยังดี เหตุใดจึงต้องเป็นรากฐานของมนุษย์

"นายน้อยอย่าเสียใจเลยเจ้าค่ะที่ไม่มีรากฐานทางวิญญาณ นายท่านเองก็หามีไม่" ย่านเอ๋อ รีบเข้ามาโอบกอด โม่หวู่จี้ ไว้

โม่หวู่จี้แกล้งทำตัวให้สงบและยิ้ม "ไม่เป็นไรแม้ไม่มีรากฐานทางวิญญาณ แต่ก็ยังมีมืออยู่ดีในอนาคตเราก็ยังสามารถดื่มกินแม้แต่จัดเลี้ยงได้"

เขาถอนหายใจใน ที่เป็นเเบบนี้นั่นเพราะท่านพ่อไม่ได้มีรากฐานทางจิตวิญญาณอีกทั้งท่านยังเคยถูกโกงที่ราวโจว

สตรีนางนั้นมอง โม่หวู่จี้ อย่างเกียจคร้าน หึ ดื่มกินและจัดเลี้ยงอย่างนั้นรึ เป็นแค่มดปลวกแท้ๆกลับเพ้อฝันขนาดนั้น

ชายเคราขาวไม่สนเรื่อง โม่หวู่จี้ และปั้นหน้ายิ้มแย้ม "เด็กหญิงตัวเล็กน่ะตอนนี้ถึงคราวของเจ้าแล้ว

"

ย่านเอ๋อ ส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว "ข้าไม่จำเป็นต้องเข้ารับการทดสอบข้าไม่ต้องการฝึกข้าอยากจะไปกับนายน้อย"

"เมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ เจ้าก็ต้องเข้าไป" ดังคำพูดของชายผู้นั้น ย่านเอ๋อ ได้เข้าสู่การทดสอบโดยไม่ได้ตั้งใจ

โม่หวู่จี้ กำหมัดแน่น เขาอยากให้ ย่านเอ๋อ ทดสอบ แต่เมื่อเห็นย่านเอ๋อถูกบังคับให้ทำมันกลับทำให้เขารู้สึกอึดอัดมากๆ โม่หวู่จี้ หายใจเข้าลึกๆ เพื่อควบคุมอารมณ์ แม้เขาจะอึดอัดสักเพียงไหนก็ต้องอดทน เพราะเมื่อยู่ต่อหน้าชายผู้นี้ เขาก็เป็นเพียงแค่มดปลวก

เมื่อ ย่านเอ๋อ ก้าวเข้าสู่การทดสแบเพียงชั่วพริบตา แถวของคริสตัลก็ปล่อยแสงสีเขียวออกมา เร็ว ๆ นี้ไฟเขียววิ่งไปที่ด้านบนของแถวผลึก เพียงแค่เดินเท้าไปอีกประมาณหนึ่งฟุตเท่านั้น แสงเงาสีอ่อนของแสงสีเขียวคล้ายกับรุ้งสีเขียวอ่อน

"รากฐานจิตวิญญาณสุดยอด!" ชายเคราขาวและสตรีนางนั้นที่พูดออกมาในเวลาเดียวกัน โม่หวู่จี้ กลับมองเห็นเงาสะท้อนอันบ้าคลั่งในสายตาพวกเขา

แน่นอนพวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อ ย่านเอ๋อ โม่หวู่จี้ ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากรู้สึกหมดสิ้นหนทาง