วันเสาร์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2561

บทที่ 12: กำเนิดโกลาหลในอุตสาหกรรมยา

บทที่ 12: จุดกำเนิดโกลาหลในอุตสาหกรรมยา
     หลานยู่ งงเป็นไก่ตาแตก โม่หวู่จี้ พูดไปหัวเราะไปว่า "พี่หลานท่านสามารถขายสมุนไพรนี้ให้โรงกลั่นของเราในราคาที่สูงกว่าสนามรบแถวนี้ได้ ทำไมพี่ท่านต้องไปไกลด้วย?"
     ความคิดเรื่อง เพนนิซิลิน ทำให้ โม่หวู่ รู้สึกดีมาก ไม่ว่าคุณภาพของยาขนาดไหน ก็ไม่มีทางสู้ เพนนิซิลิน ในการป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียที่สำคัญที่สุด เพนนิซิลิน เป็นยาที่เขาสามารถใช้อุปกรณ์ โรงกลั่นยาด่านฮั่น ในการผลิตได้
     หลานยู่ มอง โม่หวู่จี้ ด้วยความสงสัยในเรื่องที่ โม่หวู่จี้ บอกว่าตัวเองเป็นผู้กลั่นยาของโรงกลั่นยาด่านฮั่น หลานยู่จึงได้ถามไปว่า
 
     "ผู้กลั่นยาโม่ข้าได้ยินมาถึงเรื่องความยากลำบากที่โรงกลั่นยาด่านฮันเพิ่ง ... " เสียงของ หลานยู่ ถูกกล้ำกลืนไว้ แต่ความตั้งใจของเขาก็ชัดเจนมาก เขาตั้งใจจะบอกว่า โม่หวู่จี้ ไม่สามารถทำได้
     ก่อนที่จะนึกถึงยาเพนนิซิลิน โม่หวู่จี้ จะไม่กล้าโอ้อวด แต่ตอนนี้เขาพูดอย่างไม่ลังเลเลยว่า "พี่หลานไม่นานท่านจะทราบว่าโรงกลั่นยาด่านฮันทำให้เกิดความโกลาหลในเฉิงตูเพราะมีพ่อค้าที่ร่ำรวย ผู้หนึ่งได้ลงทุนเหรียญทองหลายล้านเหรียญในโรงกลั่นยา ด่านฮั่น "
     หลานยุ่ ไม่ต้องกังวลว่าจะเป็นจริงหรือไม่เพราะแม้ว่าจะเป็นของปลอม แต่เขาก็สามารถขายยาให้กับคนอื่นได้ "เอาล่ะถือว่าตกลงกันแล้ว"
     "นอกจากสมุนไพรทั่วไปข้ายังต้องการสมุนไพรพิเศษอีก ข้าจะเขียนข้อความไว้บนกระดาษสักชิ้นให้กับท่านในไม่ช้า และข้าจะจัดการทุกอย่างให้ท่านในสองเดือนข้างหน้า ไม่ว่าสมุนไพรจำนวนเท่าไร หากท่านเอาพวกมันไปส่งที่ โรงกลั่นยาด่านฮั่น ข้าจะเสนอราคาสูงกว่าโรงกลั่นใดๆ ที่เมืองในเขตสงครามเสนอให้" โม่หวู่จี้พูดขณะกำลังเขียนข้อความลงบนกระดาษ

     การผลิตยาเพนนิซิลลินไม่จำเป็นต้องใช้สมุนไพรหลายอย่าง สมุนไพรที่เขาเคยใช้ในการวิจัยทางการแพทย์หรือให้กับ โรงกลั่นยาด่านฮั่นแ เป็นผลิตภัณฑ์อื่นเขาไม่สามารถขาย เพนนิซิลินได้ แน่นอนว่าเป้าหมายหลักของเขาคือการปรับวิธีแก้ปัญหาการเปิดเส้นเมอริเดียน
     หลานยู่ ขมวดคิ้วเล็กน้อย "รอสองเดือนนานเกินไปข้ารอจนถึงเวลานั้นไม่ได้" โม่หวู่จี้ หัวเราะแล้วพูดว่า "พี่หลานท่านไม่ต้องการเงินมากขึ้นอีกหรือท่านไม่ต้องการก็แล้วแต่ท่าน อย่างไรสงครามก็ไม่สิ้นสุดลงในเร็ว ๆ นี้"
     หลานยู่ ใช้ความคิดเล็กน้อยแล้วจึงเข้าใจว่า โม่หวู่จี้ พูดถูก แม้ว่าเขาจะสามารถเรียกราคาสูงกว่าเล็กน้อยในเมืองที่มีสงคราม แต่ก็เป็นเรื่องที่อันตรายมากกว่า มันเป็นหลังจากทั้งหมดเพียงสองเดือน
     "ข้าจะทำตามที่เจ้าว่าเพียงแค่เขียนสมุนไพรที่ท่านต้องการ" หลานยู่ เป็นคนที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา ตั้งแต่เขาตกลง ใจเขาก็ไม่ลังเลเลย หลานยู่ รู้สึกมั่นใจในตัว โม่หวู่จี้ มากที่สุดเท่าที่เขาพูด
     โม่หวู่จี้ รู้แต่แรกว่า หลานยู่ จะยอมรับ เพราะถ้าเขามีทางเลือกเขาคงจะไม่เข้าสู่สนามรบหลังจาก หลานยู่ ตกลง โม่หวู่จี้ ก็เขียนบนกระดาษรายการสมุนไพรสิบตัวสำหรับ หลานยู่
     "แก้วตามังกร,ผลแป๊ะฮวย,เถาโกฐจุฬาลัมภา,ดอกเข็มทมิฬโสมเหลืองเข้มยางของพันต้นสนพันปี,แก่นหินอัคคี ... "
     หลานยู่ ไม่พอใจกับรายการที่ โม่หวู่จี้ เขียนเพราะเขาไม่เคยได้ยินชื่อสมุนไพรเหล่านี้มาก่อน

     "ท่านโม่ ชื่อสมุนไพรที่ท่านเขียนมาคงเป็นของดีและหายากจริงๆเพราะส่วนมากข้าไม่รู้จักเลย ผลแป๊ะฮวย,ยางของโกฐจุฬาลัมภา,ดอกเข็มทมิฬ ... " หลังจากอ่านมันสองรอบ หลานยู่ ก็หมดความอดทนส่งกระดาษคืนให้กับ โม่หวู่จี้ อย่างรำคาญ

    โม่หวู่จี้ รู้ทันทีว่าเป็นปัญหาเรื่องภาษาที่แตกต่างกันไปในแต่ละโลก เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โม่หวู่จี้ รีบคว้ากระดาษอีกชิ้นหนึ่งเริ่มวาดรูปและอธิบายถึงลักษณะและการเจริญเติบโตในเวลาเดียวกัน ตัวอย่างเช่น แก่นหินอัคคี พบได้ตามปกติภายใต้หินภูเขาไฟแห้ง เถาโกฐจุฬาลัมภา เติบโตขึ้นในบริเวณที่มีความชื้นและดอกสีม่วงดอกเข็มทมิฬคือดออกเข็มสีดำที่บานตอนเที่ยงคืน ... "
     "ผลแป๊ะฮวย ที่คุณกล่าวถึงคือ ผลไฉ่ หน้าของมันจะเป็นสีม่วงตอนกลางคืน ... " หลานยู่ เข้าใจในที่สุด แต่ก็ยังสงสัยเรื่อง โม่หวู่จี้ โม่หวู่จี้ เป็นคนกลั่นยาเขาจะไม่รู้จักสมุนไพรหรือถ้าเขาทำผิดพลาดล่ะถ้าหากว่ามันไม่ใช่ล่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยเจอใครที่เรียก ผลไฉ่ ว่า ผลแป๊ะฮวยมาก่อน
     "อา ข้าผิดเองข้าลืมไปว่าที่ข้าเรียนมาคือยาโบราณและข้ายังลืมไปอีกว่าชื่อของพวกมันเปลี่ยนไป วันนี้มียาหลายชนิดที่ข้ายังไม่คุ้นเคยอยู่ ข้าอาจต้องไปซื้อหนังสือเกี่ยวกับสมุนไพร มาทบทวน” โม่หวู่จี้พูดมาอย่างหน้าซื่อๆ
     "ไม่เป็นไร ... " หลานยู่ ไม่สงสัยโม่หวู่จี้อีกแล้ว โม่หวู่จี้ อธิบายลักษณะของสมุนไพรความแตกต่างหรือแม้แต่วาดรูปพวกมันได้
     "เอาล่ะข้าจะออกเดินทางตอนนี้และกลับมาที่โรงกลั่นยาแดนฮันอีกสองเดือน" หลานยู่ผงกหัวให้ โม่หวู่จี้ แล้วหยิบกระดาษจากโม่หวู่จี้แล้ว อำลาจากไป
     โม่หวู่จี้  ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วจึงออกจากโรงเตี๊ยม วันตรวจสอบตลาดในที่สุดก็ไม่ได้อะไร เขาไม่ได้สนใจว่า หลานยู่ จะได้สูตรที่เขากำลังค้นคว้าอยู่ ไม่ต้องกล่าวถึงสมุนไพรที่สำคัญเพียงไม่กี่ชนิด ที่เขามีในมือของเขาที่ หลานยู่ ไม่มี แม้ว่าเขาจะให้สมุนไพรเหล่านี้กับ หลานยู่ แต่คนทั่วไปก็ไม่สามารถทำอะไรได้..


     โม่หวู่จี้ เพิ่งกลับมาที่ โรงกลั่นยาด่านฮั่น ลู่จิ่วจินก็รีบมาพูดคุยว่า " ท่านโม่ เมื่อไรท่านจะเริ่มค้นคว้ายาตัวใหม่ล่ะข้ามีสูตรยาอยู่ครึ่งหนึ่งที่เสร็จแล้ว ... "
     โม่หวู่จี้ จับมือของเขาว่า "ข้ามีสูตรใหม่อยู่แล้วเราหมดปัญหาไปครึ่งหนึ่งแล้วล่ะ ข้าเองก็อยากจะดูยาดั้งเดิมของ โรงกลั่นยาด่านฮั่นอยู่แล้ว แม้ว่า… โอ้ข้ายังขาดเหรียญทองสำหรับซื้อยาสมุนไพรเพื่อการวิจัยอีกมากอยู่... "
     "เรื่องนั้นไม่มีปัญหาข้าจะพาท่านไปที่ห้องเก็บบันทึกยาแห่งเดียวของด่านฮั่น"
ลู่จิ่วจุน พูดโดยไม่ลังเลเพราะเขายังกังวลเรื่องการพัฒนายาตัวใหม่
     แม้ว่าโรงกลั่นยาด่านฮั่น เคยตกต่ำมาก่อนหน้านี้ แต่พวกเขายังมียาหายากบางอย่างซึ่งไม่มีทั่วไปในตลาด 

     โม่หวู่จี้ ได้ดูตำราเภสัชกรรมเหล่านี้และรู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องซื้อหนังสือเพิ่มเติมเพื่อจดจำชื่อสมุนไพร เขาบอกกับ ลู่จิ่วจุน สบายๆว่า อาวุโสลู่ข้าต้องการให้ท่านช่วยหาคนทำงานที่น่าเชื่อถือสักหน่อยเมื่อมีการพัฒนายาตัวใหม่ขึ้นมาในพื้นที่ของเราโปรดจำไว้ว่าข้าต้องการพัฒนายาใหม่ของเราให้เป็นความลับ เพราะฉะนั้นคนงานจะต้องเชื่อถือได้และน่าเชื่อถือ อีกสองวันเราจะเริ่มทำงาน สอง เดือนต่อจากนี้นั่นก็คือเวลาที่ โรงกลั่นยาด่านฮั่น จะผงาดขึ้นอีกครั้ง ไม่สิข้าข้าว่ามันต้องเป็นความโกลาหลในอุตสาหกรรมยา เเน่นอน "
     หลังจากโรงกลั่นยา ด่านฮั่น ของ ลู่จิ่วจุน ตกต่ำลง โรงกลั่นยาก็ไม่เหลืออะไรมากนักและมีเพียงสนามหลังบ้านนี้เพียงแห่งเดียวที่กว้างขวางพอ ความจริง โม่หวู่จี้ รู้อยู่แก่ใจว่า ไม่ว่าเขาจะทำอย่างไรกระบวนการทำเพนนิซิลินก็ต้องรั่วไหลออกไป เพราะมันทำได้ง่ายเหลือเกิน สิ่งที่พอจะปกปิดได้็คือวิธีการทำสารละลายธาตุอาหาร แต่กระบวนการในการผลิตสารละลายธาตุอาหารก็ยังง่ายมาก เมื่อข้อมูลรั่วไหลแล้วจะสามารถเลียนแบบได้ง่ายๆ แต่ว่า โม่หวู่จี้ กลับไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก ตราบเท่าที่เขาสามารถเก็บเหรียญทองได้เขาก็จะหาวิธีที่จะเพิ่มมันขึ้น
   
      เกี่ยวกับความจริงที่ว่า เพนนิซิลิน จะทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายในอุตสาหกรรมยาเขาไม่ได้โกหกเลยเพราะ เพนนิซิลิน เป็นยาที่เหนือกว่ายาพวกนี้ทั้งหมด คำพูดนี้ฟังเหมือนยาอายุวัฒนะ ลู่จิ่วจุน ดูเหมือนจะมีหวังขึ้นมาทันทีทันใด เขาบอกและพูดว่า "ท่าน โม่ไม่ต้องกังวลข้าจะตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีความลับใด ๆรั่วไหล จากโรงกลั่นยาด่านฮันของข้า"

     "เดี๋ยวก่อน ... " ก่อน ลู่จิ่วจุน ออกไป โม่หวู่จี้ หากระดาษแผ่นหนึ่งและเขียนรายการอุปกรณ์และส่งให้ ลู่จิ่วจุน "ข้าต้องการชิ้นส่วนอุปกรณ์เหล่านี้อย่างมากเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการผลิต ของยาตัวใหม่ "
     ลู่จิ่วจุน ดูกระดาษที่ โม่หวู่จี้ ให้มา อย่างงงๆ "ท่านต้องการขวดแก้วและหลอดทดลองที่แตกต่างกันเหล่านี้ทำไม?"
     โม่หวู่จี้ จับมือ ลู่จิ่วจุน "ท่านไม่ต้องสนใจกับสิ่งเหล่านี้หรอกเพียงแค่ฟังสิ่งที่ข้าพูดในอีกสองเดือน โรงกลั่นยาด่านฮั่น จะฟื้นขึ้นจากความตาย"
     ทั้งหมดนี้ไม่ได้หมายถึง เพนนิซิลิน แต่เพื่อการพัฒนาวิธีการแก้ไขการเปิดช่องจิตวิญญาณของเขา

Immortal  จอมราชันย์อัมตะ

                             ผู้แต่ง: Goose Five  ผู้แปล : ไก่ในตำนาน เเละ เเมวอ้วน



ตอนนี้ปรับแก้ เรื่องเนื้อหาที่ยาวให้เเล้วนะครับ เนื่องจาก เราได้แปลลง blogก่อน จะมาลงในdek-d ครับ
ทางblog ลงลงไวกว่า ครับ 

ฝากคอมเมนให้กำลังใจ ด้วยครับ จะพยายามๆแปลเเละลงให้ทุกวันครับ  

1 ความคิดเห็น: