บทที่ 52: ยิ่งขึ้นสูงเท่าไรยิ่งตกลงมาเจ็บเท่านั้น

บทที่ 52: ยิ่งขึ้นสูงเท่าไรยิ่งตกลงมาเจ็บเท่านั้น

แพนด้าทีม ไก่ในตำนาน และ แมวอ้วน แปล

เมืองฉางลู่ มีสถานที่ทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาณอยู่มากมาย และสถานที่มีราคาถูกที่สุดต้องเสียค่าธรรมเนียมเพียงหนึ่งร้อยเหรียญทองเท่านั้น เมื่อพิจารณาถึงโอกาสที่จะผิดพลาด โม่บ่อกี้ จึงตัดสินใจเลือกที่ หอเปิดวิญญาณแห่งชิงฮั่น

หลังจากตอบคำถามเล็กน้อย โม่บ่อกี้ จึงพบว่า หอเปิดวิญญาณแห่งชิงฮั่น เป็นหนึ่งในสถานที่ทดสอบรากฐานทางจิตวิญาณระดับสูง ความถูกต้องในการทดสอบ รากฐานทางจิตวิญญาณ นั้นสมบูรณ์หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเต็ม โม่บ่อกี้ กังวลว่ารากฐานทางจิตวิญญาณของเขาอาจมีคุณภาพไม่ดี และอาจจะดีกว่าที่จะได้รับการทดสอบจากผุ้เชี่ยวชาญ ถึงอย่างนั้น เมื่อเขามาถึง หอเปิดวิญญาณแห่งชิงฮั่น เขาจึงรู้ว่าเขากังวลมากเกินกว่าเหตุ

หลังจากที่รออยู่ด้านนอกของ หอเปิดวิญญาณแห่งชิงฮั่น ไม่กี่นาที โม่บ่อกี้ เห็นผู้คนนับร้อยเข้าและออกจากที่นี่ ด้วยจำนวนคนเข้าออกมากมายขนาดนี้ แล้วใครจะมาสนใจเขา

โม่บ่อกี้ เดินเข้าไปในหอเปิดวิญญาณ  และได้พบกับป้ายขนาดใหญ่ ป้ายบอกทางมีลูกศรสองลูก ทางด้านซ้ายชี้ไปที่ "การทดสอบรากฐานทาจิตวิญญาณ" และทางด้านขวาจะชี้ไปที่ "การเปิดช่องทางจิตวิญญาณ"

โม่บ่อกี้ จึงเดินไปทางซ้าย เขามาถึงช่องจ่ายเงินซึ่งมีป้ายบอกทางด้านล่างว่า "ชำระเจ็ดร้อยเหรียญทอง สำหรับทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาณ" เขาจ่ายเงินไปและได้รับบัตรเลขที่ สามพันหนึ่งร้อยยี่สิบเอ็ด

มีคนจำนวนมากมาเข้ามารับการทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาณของพวกเขาเช่นเดียวกับ โม่บ่อกี้ สิ่งที่เขาต้องทำคือการเดินตามคนอื่นๆไปเรื่อยๆ เขาเดินขึ้นไปที่ชั้นสามซึ่งมีห้องโถงขนาดใหญ่ที่มีผู้คนนั่งอยู่ข้างในกว่าร้อยคน เนื่องจากห้องโถงมีขนาดมหึมา ถึงแม้จะมีผู้คนนับร้อยคนอยู่ภายในก็ยังเหลือพื้นที่เหลืออยู่เป็นจำนวนมาก

ที่มุมห้องของโถงมีประตูโลหะที่ปิดอยู่ เมื่อ โม่บ่อกี้ เข้ามา มีชายคนหนึ่งก็เดินออกจากประตูนั้นและคนอื่นๆก็เดินเข้ามา

ในเวลาเเค่ครึ่งนาที คนก่อนหน้านี้ก็เดินออกจากประตูและคนที่มีหมายเลขถัดไปก็เข้ามาเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ

โม่บ่อกี้ ใช้เวลารอประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนที่ชื่อของเขาจะถูกเรียก จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องอย่างใจจดใจจ่อ

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดและผลการทดสอบยังชี้ให้เห็นว่าเขาไม่มีรากฐานทางจิตวิญญาณเขาอาจจะไม่มีรากฐานทางจิตวิญญาณไปจนตลอดชีวิตของเขา

หลังจากเข้าไปในห้องแล้ว โม่บ่อกี้ ก็เห็นเสาคริสตัลที่โปร่งใสและบริสุทธิ์มากกว่าที่อยู่ใน หอเปิดจิตวิญญาณที่เฉิงตู ไม่เพียงแต่บริสุทธิ์มากกว่าเท่านั้นความสูงยังสูงกว่าหอเปิดจิตวิญญาณที่เฉิงตู อีกด้วย โดยประมาณเเล้วมันน่าจะมีความสูงอย่างน้อย สีเมตรครึ่ง ถึง ห้าเมตร

ข้างเสาคริสตัลต้นนั้นมีหญิงวัยกลางคนนั่งอยู่ เมื่อเห็น โม่บ่อกี้ เข้ามา นางก็พูดอย่างเฉื่อยชาว่า "ขึ้นไปยืนที่นั่น"

โม่บ่อกี้ เคยได้รับทดสอบมาครั้งหนึ่งแล้ว จึงมีประสบการณ์เกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมดอยู่ก่อน หลังจากเขายืนอยู่บนแท่น ทดสอบรากฐานทางจิตวิญญาณไม่นาน แสงสีฟ้าสดใสก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้าทะลุขอบด้านบนของเสาคริสตัล

ไม่นานแสงสีฟ้านี้ก็หายไปและเสากลับมาสู่สภาวะเดิม

"เกิดอะไรขึ้น" นักทดสอบหญิงลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปยังเสาคริสตัลด้วยความสงสัย นางใช้มือสัมผัสไปที่เสาตลอดเวลา

เเต่หลังจากนั้นนางก็ยังไม่สามารถทราบว่าเกิดอะไรขึ้นและบอก โม่บ่อกี้ ว่า

 "เจ้าลงมาก่อน เจ้าจะต้องทดสอบอีกครั้งในภายหลัง "

โม่บ่อกี้ เริ่มตกตะลึง ด้วยแสงสีฟ้าที่ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า สิ่งที่ตามมาคือความรู้สึกเสียวซ่าบนหนังศีรษะของเขา เขาได้เห็นการทดสอบรากฐานจิตวิญญาณของ ย่านเอ๋อ มาก่อนหน้านี้แล้ว ผลทดสอบของนางเป็นริ้วสีเขียวซึ่งพุ่งไปไม่ถึงจุดสูงสุดของเสา แม้แบบนั้นนางยังมีรากฐานทางจิตวิญญาณขั้นสูง

แต่แสงสีเขียวของ ย่านเอ๋อ ยังคงอยู่ที่เสาตลอดจนนาก้าวลงจากเสา

แสงสีเขียวที่อบอุ่นนั้นเป็นสิ่งที่ โม่บ่อกี้ ไม่มีวันลืมได้จนถึงทุกวันนี้

มันเกิดปัญหาอะไรขึ้น หลังจากนั้นแสงสีฟ้าก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ช่างแตกต่างจากแสงอันอบอุ่นของ ย่านเอ๋อ อย่างสิ้นเชิง

"ขึ้นไปยืนที่นั่นอีกที" เมื่อเห็นว่า โม่บ่อกี้ อยู่ในอาการงุนงงผู้ทดสอบตะโกนอีกครั้ง

โม่บ่อกี้ รีบลุกขึ้นยืนบนเสา ครู่ต่อมาเขาได้เห็นเสาที่มีจุดสีฟ้าจางๆ ที่กระพริบอยู่สองสามครั้งก่อนที่เสาจะกลับสู่สภาพดั้งเดิม

หญิงวัยกลางคนขมวดคิ้วของนางเเน่น นางไม่ค่อยพอใจกับผลลัพธ์ที่ได้มากนัก

นางจึงบอกให้ โม่บ่อกี้ ทำการทดสอบอีกครั้งเป็นครั้งที่สาม มันก็ยังคงเหมือนเดิม แสงสีฟ้าส่องประกายครู่หนึ่งก่อนจะหายไป

"รากฐานของมนุษย์ที่มีคุณภาพต่ำ เป็นไปได้ที่เจ้าจะไม่สามารถเปิดช่องทางจิตวิญญาณของเจ้าได้เลย เจ้าออกไปได้แล้ว "หญิงวัยกลางคนยืนยันผลลัพธ์ของการทดสอบครั้งสุดท้าย ความสดใสของแสงสีฟ้าจากการทดลองครั้งแรกต้องเป็นความผิดพลาดของเสาคริสตัลอย่างเเน่นอน

ถึงเเม้ว่าเสาคริสตัลจะไม่เคยมีปัญหาใดๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเลย มันเกือบทำให้นางคิดว่าจะมีอัจฉริยะกำเนิดขึ้น เเต่มันกลับทำให้นางเสียเวลาในการทดสอบถึงสามครั้ง

โม่บ่อกี้ เสียใจมาก เขาเดินก้มหน้าออกจากห้องไป ดูเหมือนว่าจุดชีพจรที่เขาเปิดเป็นเส้นเล็กๆของเส้นชีพจร ซึ่งไม่ใช่เครือข่ายช่องจิตวิญญาณ ถ้าเป็นช่องทางวิญญาณเขาก็มีรากฐานวิญญาณแล้ว

แต่มันเกิดอะไรขึ้นกับแสงสีน้ำฟ้าในการทดสอบครั้งแรก มันต้องมีบางอย่างผิดพลาด  การทดสอบของเขาที่หอเปิดจิตวิญญาณที่เฉิงตูมันออกมาเพียงไม่กี่สีเท่านั้น

อย่างไรก็ตามไฟสีฟ้ากระพริบครั้งนี้ บางทีนี่อาจจะเกี่ยวข้องกับแหล่งกำเนิดประกายไฟฟ้าภายในตัวเขา

ตอนนี้เขามีเคล็ดวิชาพื้นฐานการบ่มเพาะเเล้ว ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร แต่เขาก็จะทดลองฝึกนก่อน ถ้าเขาไม่สามารถฝึกฝนได้จริงๆ เขาก็จะหาหนทางที่จะเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้

เพราะมีคน คนหนึ่งที่ โม่บ่อกี้ ไม่สามารถลืมได้ ย่านเอ๋อ

นอกเหนือจากพ่อแม่ของเขาแล้ว ย่านเอ๋อ เป็นเพียงคนเดียวที่เขาอยากจะทำให้มีที่จะมีชีวิตที่ดีขึ้น

ทุกครั้งที่เขาคิดถึง ย่านเอ๋อ  โม่บ่อกี้จะโกรธที่ผู้หญิงคนนั้นที่ลักพาตัวนาง(ย่านเอ๋อ)ไป…

ที่ โรงเตี๊ยมนภาลัย, โม่บ่อกี้ ก้าวเข้ามาในห้อง ปิดประตู  และ เปิดตำรา พื้นฐานของการเพาะปลูกออกทันที

                                       <พื้นฐานของการเพาะปลูก>

"มันเป็นความเข้าใจที่ผิดที่ว่า พลังงานจิตปรากฏขึ้นหลังจากสวรรค์และโลกถูกสร้างขึ้น พลังงานทางจิตถูกสร้างขึ้นพร้อมกับจักรวาล ผู้ที่เกิดมาโดยไม่มีรากฐานทางจิตวิญญาณ จะถูกเรียกว่าปุถุชน ในสมัยของคนรุ่นข้า บีบอีดพลังจิตวิญญาณ และฝึกฝนพลังจิตวิญญาณ จนประสบความมาอย่างยาวนานได้สำเร็จ... "  

การเรียนรู้ครั้งนี้เป็นเรื่องมหัศจรรย์มาก ซึ่งทำให้ โม่บ่อกี้ หันไปใส่ใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

                                                                  

เมื่อ โม่บ่อกี้ เห็นคำว่า "บีบอัดพลังวิญญาณ" และ "ครั้งแรกผ่านชีพจรปฐพี" เขาได้แต่ตกตะลึง เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำเช่นไร ถ้าเขาไม่สามารถทำตามนี้ได้ เขาจะฝึกฝนได้อย่างไร การฝึกฝนเป็นต้องได้รับคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญจริงๆ โม่บ่อกี้ ถอนหายใจเบาๆ ก่อนที่เขาจะรีบเปิดหน้าต่อไป

 <ปฐมบทเเห่งช่องทางจิตวิญญาณ>

 ในที่สุดเขาก็ค้นพบสิ่งที่กล่าวถึงชีพจรปฐพี ขั้นตอนแรกคือการปล่อยให้การไหลเวียนของพลังวิญญาณไหลผ่านช่องทางจิตวิญญาณที่เรียกว่า ชีพจรปฐพี จากนั้นจึงไหลเวียนผ่านช่องทางจิตวิญญาณที่โยงใยกันอยู่ทั้งหมด

โม่บ่อกี้ ได้เปิดจุดเส้นชีพจรสามเส้นแล้ว แต่โชคร้ายไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างหนักขนาดไหนเขาก็ไม่สามารถดูดซับพลังทางจิตวิญญาณตามธรรมชาติและส่งผ่านจุดชีพจรได้ของเขาได้

เป็นไปได้ไหมว่านี่เป็นทางตัน  ไม่ โม่บ่อกี้ ไม่ยอมรับและต้องการที่จะลองฝึกการไหลเวียนของพลังงานทางจิตอีกครั้ง

การฝึกฝนอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสามถึงสี่ชั่วโมงของ โม่บ่อกี้ ทำให้เขาเริ่มอ่อนล้าลงจากการนั่งที่ยาวนาน

"ปึ้ง ปึ้ง!" ขณะที่เขากำลังจะสูญเสียความหวัง เขาได้ยินเสียงเคาะประตูสองครั้ง

โม่บ่อกี้ โกรธขึ้นทันที เขาถือ <ตำราพื้นฐานการเพาะปลูก> ไว้ข้างหนึ่งและเปิดประตูออกมา ที่ประตูเป็นผู้หญิงดูคุ้นตาสวมเสื้อผ้าสีดำ ผู้หญิงคนนี้มีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ และนางก็สวยงามโดดเด่น โม่บ่อกี้ไม่สนใจว่าหญิงสาวคนนี้จะสวยสักแค่ไหน เขาตะโกนออกไปทันทีว่า "เจ้ารู้หรือไม่ว่านี่เป็นการกระทำที่ไม่ดีที่จะเคาะประตูแขกตามที่เจ้าต้องการ ถ้าเข้ากำลังหลับอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งข้างใน  เจ้าอยากจะเข้ามาดูไหม"

หญิงสาวชุดดำได้รับการต้อนรับอย่างดีด้วยความโกรธของ โม่บ่อกี้ แต่บังเอิญที่นางมัวแต่จ้องมองไปที่ เคล็ดวิชาเซียนมนุษย์ ที่ โม่บ่อกี้ ถือไว้ที่มือข้างหนึ่ง แม้ว่าจะเป็น พื้นฐานของการเพาะปลูก แต่คำว่า เคล็ดวิชาเซียนมนุษย์ มีขนาดใหญ่กว่า

"ข้าเสียใจจริงๆที่ทำให้การฝึกของเจ้าถูกขัดจังหวะ ข้าเป็นแขกผู้เข้าพักก่อนหน้านี้ที่อยู่ในห้องนี้..."

เมื่อหญิงสาวชุดดำพูดเสร็จแล้ว โม่บ่อกี้ ก็นึกขึ้นได้ว่าเขาเดินชนไหล่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องโถงโรงเตี๊ยม ไม่แน่ใจว่าใช่ผู้หญิงคนนี้ไหม

  

แต่ถ้านางไม่ได้ออกจากห้องไปในนาทีสุดท้ายเขาก็ไม่มีที่จะพัก โม่บ่อกี้ จึงระงับความโกรธของเขาไว้และขอโทษ "ข้าเสียใจจริงๆ เมื่อครู่มันเป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น เนื่องเพราะมีบางอย่างผิดปกติกับการฝึกของข้า เจ้าย้ายออกไปแล้วไม่ใช่หรือ ทำไมเจ้ายังอยู่ที่นี่"  

คำพูดของ โม่บ่อกี้ เป็นเรื่องโกหกบางส่วน ในความเป็นจริงเเล้วเขาไม่ได้ เริ่มฝึกฝนการเพาะปลูกของเขา  ดังนั้นการที่เขาจะได้ประสบปัญหาใด ๆ ในระหว่างนั้น ก็ไม่มีปัญหา

///////////////////////////////////////////////////////////////

          ไก่ในตำนาน : ความเกรียนของพี่โม่กำลังจะมา
          แมวอ้วน : มึงสปอล์ยกูอีกแล้ว!!! ต้องเจอโดดถีบสี่ตีน

          ไก่ในตำนาน : หลบแบบดิจิติลดิจิตอล
          พลัก!

          แมวอ้วน : ดิจิตอลมั้ยละมึง
          ไก่ในตำนาน : อูย… เอ้อ อินฟินิตีวอร์อ่ะลุง……..
          แมวอ้วน : มึงยังไม่หยุดอีก!!!

บีบคอเขย่าๆ

          ไก่ในตำนาน : ผมจะบอกว่ายังไม่ได้ดู...เลย
          แมวอ้วน : แล้วไป...